Het is de week van de bank. Pfff, bij mij dan hè. Bij de ene bank moest ik alle relevante informatie over een bestuurder doorgeven, echt niet eenvoudig zo’n exercitie. Dat bleek na twee weken lang invoeren zonder succes. Bij een andere bank een creditcard activeren. Nou succes! Creditcard was onvindbaar, via welke inlogpas dan ook. Dus dan begin je met de chat. Nutteloze antwoorden komen dan. Daar kan de chatbot ook niks aan doen, dus ik vergeef het hem. Maar kom op, even doorbijten, want je komt daarna bij een ‘echte’ medewerker terecht. Maar ook deze Quinten (fake name natuurlijk) kon me niet verder helpen. Zo kreeg ik de mogelijkheid om met mijn bank-app de QR-code te scannen waardoor een telefoonnummer zichtbaar werd. Direct bellen natuurlijk. Dat lukte wonderwel. Maar helaas, de creditcard is van manlief en ik (vrouwlief) mag deze niet activeren. Lekker veilig natuurlijk. Maar denk dan niet dat je het gescande telefoonnummer opnieuw kunt gebruiken, want dit is telkens een eenmalig nummer. En dus begint het hele riedeltje opnieuw. Naar de chat, naar Sofie (weer fake) en met mijn licht geïrriteerde doch vriendelijke verzoekjes is het eindelijk gelukt om een gewoon telefoonnummer te bellen. Ik begin een eigen bank.